EMILIO CENDÓN

Durante os primeiros anos do novo milenio o seu labor artístico céntrase en dous proxectos. O primeiro, Fotomatón, arrinca cunha serie  de fotografías experimentais sobre este soporte, que marca a súa forma de traballar desde os seus primeiros anos de carreira. Froito desta experimentación toma forma El libro del fotomatón, unha recompilación de tiras fotográficas creadas, en clave artística, polas persoas da súa contorna máis próxima (familia, amigos, artistas, profesores, ...). Este proxecto frutificará, aínda en anos académicos, coa preparación dun curso monógrafico na universidade, xunto ao profesor Víctor Claver (1999-2001), que culminará cunha gran exposición colectiva, na sala de exposicións da UPV-EHU en Leioa, en 2001. Xa en 2010, o seu traballo incorporarase á antoloxía sobre fotomatón, Photobooth, creada por Raynal Pellicer e publicada en Francia, pola Martiniere, e Estados Unidos, por Abrams. Pero é o seu outro proxecto, Fotografía. Volumen X, ao que dedicará case toda a primeira década dos 2000. A el pertencen as dúas obras que figuran na Colección de Arte Afundación, Desfiladero e Suburbio. Un traballo que consiste na creación dun universo en formato fotográfico, onde elabora arquitecturas construídas con papel branco e tinta negra, onde articula deseño de escenarios, debuxo, construción de maquetas e fotografía. Con este proxecto será premiado en dúas ocasións no certame de fotografía da Xunta de Galicia (1999 e 2003) e seleccionado como finalista no premio O Cultural do Mundo e en Descubrimentos PHotoEspaña, ambos en 2004. Esta etapa péchase cunha exposición individual eno antigo Centro Social Caixanova en Vigo, en 2006, e co premio de adquisición de obra por parte da Bolsa Feima-Fundación Laxeiro en 2007.

A partir de entón, o seu traballo deriva cara á difusión, crítica e ensino de arte. Ese mesmo ano, colabora co Museo Marco de Vigo, impartindo o curso Aprender a ver arte, que propón o achegamento á obra de arte desde a óptica dos artistas e o proceso creativo, que se prolongará dúas edicións. Xa en 2010 desprázase a Madrid, onde colabora coa escola TAI, impartindo varios cursos sobre fotografía e proxecto artístico. Neste período compaxina o seu traballo como fotógrafo con proxectos puntuais, como crítico de arte e colaborando co grupo musical Lecciones de Vuelo, con quen realizará catro portadas, ata que abandona toda práctica artística en 2012.

Pero en 2016 empeza a manifestarse un interese renovado pola arte, concretamente polas meninas de Velázquez, o que lle levará a desenvolver unha investigación que tardará oito anos en ver a luz, ata culminar no libro Delante de Las meninas, publicado en 2024 coa editorial Caniche. Un proxecto que aúna todos os aspectos do seu traballo anterior: debuxo, investigación e fotografía.

Na Colección Afundación figuran dúas obras fotográficas do autor, Desfiladero e Suburbio, pertencentes á súa serie máis coñecida, Fotografía. Volumen X; proxecto que nace no ano 2003 e que considera «central» na súa obra, así como o máis completo en canto ao conxunto. Asegura Cendón que nesa época non podía viaxar, de tal forma que tiña que imaxinarse os sitios aos que quería ir. Deste xeito, parte do debuxo para compoñer arquitecturas de diversa tipoloxía e paisaxes ficticias en maquetas de papel e cartón, que pinta con rotulador remarcando os seus límites para resaltar a tridimensionalidad, e que posteriormente fotografía; crea un universo paisaxístico imaxinario de acento abstractivo e predominante cromatismo branco, no que a luz resulta fundamental, así como o compoñente xeométrico de formas poligonales en Desfiladero.