PÉREZGIL

Debuxante de facilidade extraordinaria, e excelente pintor, é fundamentalmente un paisaxista, aínda que tamén merezan admiración os seus retratos e bodegóns. A paisaxe levantina atraeu a súa atención coa súa intensa luminosidade, que capta con beleza, aínda que con certa fórmula, sen plantearse sempre, como podería esixirse a artista tan dotado, problemas estéticos internos. Militou no impresionismo, do que derivou cara a maiores liberdades, se ben sempre na figuración. Realizou exposicións en todas as cidades de España, desde os anos da posguerra civil. A súa pintura viaxou fóra de España, a París, Suíza e Sudamérica. Foi premiado no Salón de Outono de Madrid en 1947 e conseguiu medalla na Bienal Hispanoamericana de Belas Artes de 1961. Entre outros galardóns, conseguidos en mostras rexionais, ten premio da Nacional de Belas Artes de 1964, en concreto, a terceira medalla.

Está representado nos Museos de Pontevedra, San Sebastián e Valencia e no de Arte Contemporánea de Madrid.