XUXO VÁZQUEZ

Deuse a coñecer con mostras persoais nos anos setenta. Percorreu medio mundo, co desexo de ver e aprender. Participou en exposicións colectivas e acadou premios. Entre outros certames nos que se exhibiu a súa obra están as Bienais de Pontevedra, a partir de 1970, Trienal de Santiago de Compostela, en 1974, Marbella, Barcelona, Valdepeñas e Santander.

Realizou monumentos públicos e obras escultóricas integradas na arquitectura, por exemplo no Palacio de Xustiza da Coruña, co arquitecto Xosé Bar Bóo.

É un excelente medallista e destacou nesta modalidade, con galardóns, nos premios «Tomás Francisco Prieto», da Fábrica Nacional de Moeda e Timbre de Madrid, en 1974 e 1984.

Está representado nos museos de Galicia, no de Valdepeñas e noutros provinciais de España.

Suso Vázquez coida extraordinariamente a morfoloxía das súas pezas, tanto en bronce coma en pedra. Desde a súa inicial figuración evolucionou cara a abstraccións arestadas, influídas por Boccioni, nas que acada fermosísimas combinacións na textura do bronce, desde a súa superficie escura á dourada brillante. Os mármores trátaos cunha morbideza absoluta. Volumes curvos, con perfís arestados, de vaga referencia figurativa permítenlle composicións moi harmónicas. A imaxinación e maila exquisitez da súa obra alcanza o rango máximo na columna integrada do mencionado edificio.