Comentarios
Un entramado de bandas verticais e horizontais ordena o cadro separando e comunicando o fondo gris, e a superficie, salpicada de manchas azuis e árbores configuradas cun sutil armazón de cor marela. Conceptos tan amplos como lirismo e xeometría, razón e intuición, superpóñense e confróntanse cunha poética persoal que xoga co rigor e a arbitrariedade da que falou Bergson.
Exposiciones
III Foro Atlántico de Arte Contemporánea, do 18 ao 22 de setembro de 1997, na Estación Marítima da Coruña.
